ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΙΚΟΣ: Υπάρχει τρόπος να παταχθεί η εγκληματικότητα των τσιγγάνων

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΙΚΟΣ

TOY ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΡΙΚΟΥ

"Η κυριαρχία της βίας στα Άνω Λιόσια-Ζεφύρι και η αποτυχία της πολιτικής: Ζητείται ελπίς!"

Άνω Λιόσια και Ζεφύρι για άλλη μια φορά πεδίο απίστευτης βίας και κατάλυσης της έννομης τάξης. Νεκρός αστυνομικός, αστυνομικοί τραυματίες, κάτοικοι έντρομοι και αβοήθητοι...ξανά το ίδιο σκηνικό. Σε λίγο αναμένονται και οι πολιτικάντιδες να αναμασήσουν τις ίδιες στερεοτυπικές εξηγήσεις: Οι «κακοί» Τσιγγάνοι που δεν τιθασεύονται με τίποτα, οι συνωμοσίες των Ελλοχίμ, η κατάρα και μοίρα της περιοχής, το άβατο και άλλα πολλά τέτοια που όχι μόνο δεν εξηγούν αλλά δεν υπόσχονται και καμία ρεαλιστική και βιώσιμη προσέγγιση του προβλήματος.  Τόσο η εθνική όσο και η ευρωπαϊκή εμπειρία έχουν καταδείξει το σύνθετο πρόβλημα της κυριαρχίας θυλάκων ανομίας στις σύγχρονες κοινωνίες με σαφή κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Η εξήγηση που προσφέρει η έρευνα αναφέρεται στο φαύλο κύκλο του αποκλεισμού και μη ενσωμάτωσης συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων αλλά κυρίως στην ύπαρξη αλληλεξαρτήσεων με τοπικά συμφέροντα και το οργανωμένο έγκλημα. Επίσης, άλλη μια σημαντική διάσταση είναι η κατάρρευση των θεσμών τοπικής διακυβέρνησης και αστυνόμευσης σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Ειδικότερα στις περιοχές μας, η διστακτικότητα των τοπικών αρχών να αναλάβουν πρωτοβουλίες και θεσμικές παρεμβάσεις αλλά και η μη προώθηση βιώσιμων προτάσεων διαχείρισης και αντιμετώπισης του προβλήματος είναι κάτι παραπάνω από φανερές. Αναλυτικότερα:

-Πολλοί ενδιαφέρονται για την προστασία του δημότη αλλά το Δημοτικό Συμβούλιο Φυλής «δεν κατάφερε» να εκλέξει Συμπαραστάτη του Δημότη! Ο θεσμός αυτός θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα ενδιάμεσο θεσμικό όργανο μεταξύ δημοτών και Δήμου / δημόσιων αρχών και στα ζητήματα της παραβατικότητας έτσι ώστε να σπάει ο φόβος της κοινοποίησης και να αναδεικνύεται το πρόβλημα μέσα σε πλαίσιο νομιμότητας.

-Πολλοί κόπτονται για την παραβατικότητα στην περιοχή μας, αλλά τόσο ο Δήμος Φυλής όσο και οι επιμέρους περιοχές που τον απαρτίζουν έχουν μέχρι σήμερα αποτύχει να συστήσουν και να λειτουργήσουν Συμβούλια Πρόληψης της Παραβατικότητας! Αντ’ αυτών, αρέσκονται κατά περιόδους σε κάποιες έκτακτες συγκλήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για ψυχική εκτόνωση!

-Συχνά πολλοί διαλαλούν ότι δεν υπάρχει η βούληση δημόσιων αρχών για να παρέμβουν δραστικά. Ωστόσο, η πρόσφατη εμπειρία σε δήμους της χώρας (πχ. Περιστέρι) δείχνει ότι παράνομοι οικισμοί Τσιγγάνων εκκενώθηκαν με συντονισμένες ενέργειες Δήμων-Αστυνομίας-Εισαγγελικών αρχών με πλήρη σεβασμό της νομιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Γιατί δεν μπορεί να γίνει το ίδιο στις περιοχές μας;

-Επίσης, κάποιοι υποστηρίζουν την σαχλαμάρα ότι «οι Τσιγγάνοι της περιοχής μας κατάγονται από μια πολύ βίαιη Φυλή» και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει τίποτα! Τέτοια παραμύθια ούτε τα παιδιά του νηπιαγωγείου δεν πείθουν. Η αλήθεια είναι ότι στις περιοχές μας δημιουργήθηκε ένα χωρικό και κοινωνικό στεγανό με ευθύνη τοπικών αρχών και μερίδας συμπολιτών μας που επιτρέπει σήμερα τα «άβατα» και τα «γκέτο» ως νομοτελειακό αποτέλεσμα της διοικητικής ανεπάρκειας τους, της έλλειψης οράματος για την περιοχή και των όποιων συμφερόντων «κονόμησαν και κονομάνε» από την πολεοδόμηση λιμνών, ρεμάτων και την διευκόλυνση μιας πληθώρας παράνομων οικονομικών συναλλαγών.

Το πρόβλημα των κατοίκων και δημοτών της περιοχής δεν είναι ο κακός γείτονας, ο κακός Τσιγγάνος. Αυτός σχετικά εύκολα αντιμετωπίζεται. Το πρόβλημα των κατοίκων είναι ότι έχουν να παλέψουν με ένα τέρας οργανωμένης παραβατικότητας/ εγκληματικότητας που βρίσκει άσυλο στην περιοχή σε συνδυασμό με την ανικανότητα/ ανεπάρκεια / μη βούληση τοπικών αρχών και δημόσιων αρχών να αποτρέψουν το φαινόμενο και να περιφρουρήσουν τη νομιμότητα και την ασφάλεια.

Οι προοπτικές είναι αρνητικές. Μετά από δεκαετίες ανάπτυξης όλων αυτών των φαινομένων, είναι ουτοπικό να περιμένει κανείς άμεσες και αποτελεσματικές πολιτικές αντιμετώπισής τους. Για το λόγο αυτό, πολλές οικογένειες (ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας) μετακομίζουν. Για το λόγο αυτό, πολλές μικρές επιχειρήσεις αναζητούν αλλού επαγγελματική στέγη. Εδώ, στην περιοχή που ζούμε και μεγαλώνουμε οικογένειες, στερούμαστε βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων μας όχι εξαιτίας των «κακών γειτόνων»/ των «κακών Τσιγγάνων» αλλά εξαιτίας της ανεπάρκειας των εντεταλμένων θεσμών και αρχών να εκπληρώσουν τα καθήκοντα τους και το ρόλο τους. Οι δημότες πρέπει να αντισταθούμε στην άμεση ή έμμεση διαφήμιση της βίας ως μεθόδου αντίδρασης και προστασίας....απλώς θα ρίξει λάδι στη φωτιά της βίας και της ανομίας και θα δώσει άλλη μια ευκαιρία στους εμετικούς τοπικούς εμπόρους της εγκληματοφοβίας να δικαιολογήσουν την παρουσία τους ως «εκφραστών της λαϊκής αγανάκτησης»! Σε τέτοιες καταστάσεις οργανωμένης κατάλυσης της έννομης τάξης και κυριαρχίας της βίας και προκειμένου να αποφευχθεί ένας πόλεμος όλων εναντίον όλων, επιβάλλονται τα εξής:
1) Κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (από άποψη δημόσιας τάξης),
2)Γενική έρευνα στις οικίες όλων των κατοίκων για αφοπλισμό,
3)Κλείσιμο όλων των μαγαζιών χωρίς άδεια,
4)Μόνιμος εισαγγελικός λειτουργός στην περιοχή Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Αχαρνών,
5)Δικαστική έρευνα για το τοπικό οργανωμένο έγκλημα, όπως γίνεται στην Ιταλία για τη μαφία, και
6)Ολοκληρωμένη παρέμβαση πλειάδας φορέων σε επίπεδο εκπαιδευτικό-κοινωνικό-υγειονομικό προκειμένου να σπάσουν τα στεγανά (πρόληψη).                                                                       Ζητείται ελπίς!

Ο Δημήτρης Μπουρίκος είναι Πολιτικός Επιστήμονας- Ερευνητικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών (dbourikos@pspa.uoa.gr)