ΚΥΠΡΟΣ: Ένα νόμισμα με δύο όψεις

XΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗΣ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ 

Μετά τα τελευταία γεγονότα της Κύπρου, μπαίνω κι εγώ στον πειρασμό να σχολιάσω την κατάσταση, από μια άλλη όμως οπτική γωνία. Μια γωνία, που ίσως, φωτίζει τα πράγματα λίγο διαφορετικά, με άλλο φωτισμό, λίγο πιο «κρύο». 

Σύσσωμος ο ελληνικός τύπος, τα τηλεοπτικά πάνελ, οι τυχάρπαστοι πολιτικοί μας, έσπευσαν να συμπαρασταθούν στον κυπριακό λαό, να διαμαρτυρηθούν για τη στάση της Ευρώπης και να καπηλευτούν την όλη ιστορία, ο καθένας φυσικά για το δικό του κοντόφθαλμο συμφέρον. Καταρχάς, θα διαφωνήσω με όλη αυτή την υστερία αμοιβαίας συμπάθειας με τους Κύπριους. Για όσους γνωρίζουν λίγο καλύτερα τα πράγματα, δεν θέλουν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους ή όσους σπούδασαν σε ελληνικά πανεπιστήμια, θα συμφωνήσουν πως οι σχέσεις των Κύπριων με τους Έλληνες φοιτητές είναι κάκιστη. Το ίδιο ισχύει και για τις μονάδες των Ελλήνων στρατιωτών στη Κύπρο ή ακόμα από αυτούς που απλώς την έχουν επισκεφθεί. Από πού αντλείται λοιπόν αυτή η υστερία; Μήπως από τα 10άρια της Eurovision; 

Προσπερνώντας όμως αυτό και βλέποντας αμιγώς οικονομικά το θέμα, θα πρέπει να σημειώσουμε πως η Κύπρος μέχρι πρότινος, ήταν ένας φορολογικός παράδεισος. Η φορολογία ήταν στο 10%. Παρουσιαζόταν λοιπόν ένα ευρωπαϊκό κράτος, με την ασφάλεια του ευρώ, να έχει αυτή την προνομιακή φορολογική πολιτική. Την ίδια ώρα, που μερικά μίλια μακρύτερα, κάποιοι άλλοι πολίτες, εδώ στην Ελλάδα (Ελλαδίτες όπως μας λένε εκείνοι), ο φορολογικός συντελεστής, παρουσιάζεται διπλάσιος, τριπλάσιος, με χαράτσια, έκτακτες εισφορές, φορολογίες ακινήτων. Πόσα παραπάνω έχουμε πληρώσει εμείς εδώ κι όχι μόνο εμείς; Εκεί λοιπόν, πήγαιναν τα τελευταία χρόνια πάρα πολλοί επιχειρηματίες από την Ελλάδα, την Ρωσία, την Αγγλία και παρουσίαζαν επιχειρήσεις με δήθεν έδρα εκεί (10 m2 χώρος και ένας λογιστής ήταν αρκετά) ενώ εδώ οι μ………ς Έλληνες πλήρωναν φόρο 30%. Γιατί; Τόσα χρόνια γιατί δεν υπήρχε αυτή η υστερία συμπάθειας για τους Έλληνες; Βεβαίως δεν θα έπρεπε να γίνει έτσι απότομα ή θα πρέπει να γίνει και σε άλλες χώρες ή ακόμα καλύτερα να μην γίνει πουθενά. Ίσως θα πρέπει να υπάρχει ενιαία Ευρωπαϊκή φορολογική πολιτική ή κάτι άλλο αξιοκρατικότερο. Όχι όμως ότι τα πράγματα στη Κύπρο, ήταν αθώα και φυσιολογικά. Το γιατί έγινε τώρα και με αυτόν τον τρόπο είναι κάτι βαθύτερο. Βλέποντας λοιπόν τα πράγματα ψυχραιμότερα μπορούμε να γυρίσουμε το νόμισμα κι από την άλλη πλευρά ή όπως έλεγε και ο Αντρέ Μωρουά, «δεν πρέπει να αφήνουμε να μας καθοδηγεί η κοινή γνώμη. Δεν είναι φάρος, αλλά περιπλανώμενα φώτα».

 

Ο Χρήστος Μουζακίτης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.