Μια προσωπική εμπειρία από τη Δημόσια Υγεία στην Ελλάδα του ΄13

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗΣ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ 

Την προηγούμενη εβδομάδα, κάποιος γνωστός μου, χρειάστηκε να νοσηλευθεί σε δημόσιο νοσοκομείο, ώστε να κάνει εγχείρηση καρδιάς. Βρισκόμουν λοιπόν εκεί τις τελευταίες ημέρες και θα ήθελα να περιγράψω, όσο πιο περιληπτικά μπορώ, την εικόνα που αποκόμισα από το νοσοκομείο, στην Ελλάδα του 2013. 

Το χειρουργείο, στον έκτο όροφο, με πλήθος κόσμου απέξω, να ρωτούν τον οποιονδήποτε βγαίνει από μέσα, αν ξέρει κάτι για τον άνθρωπό του. Όρθιοι, να τριγυρίζουν από αγωνία με το μόνο μέρος να μπορεί να κάτσει κανείς τα πεζούλια και τα σκαλοπάτια. Στον ίδιο διάδρομο να πηγαινοέρχονται ασθενείς με ορούς, μόλις εγχειρισμένοι, χωρίς την παραμικρή φροντίδα και προστασία από μικρόβια, ιώσεις, λοιμώξεις, ησυχία. Κάποια άλλα πράγματα όμως ήταν ακόμα πιο τραγελαφικά. Κατά την διάρκεια της ημέρας πηγαινοέρχονταν άνθρωποι συνεχώς και διαφήμιζαν το οτιδήποτε (φαγητό, ρουχισμό, ασθενοφόρα). Έβρισκες τα πάντα στον διάδρομο του νοσοκομείου και μάλιστα, ανά ώρα, ο ένας ανταγωνιστής έβγαζε τα διαφημιστικά του άλλου και έβαζε τα δικά του. 

Στο θάλαμο των ασθενών, θεωρείται πολυτέλεια η ύπαρξη μιας τηλεόρασης, για να περνάει λίγο η ώρα των ασθενών και των συνοδών τους. Υπάρχουν όμως, αυτοί οι οποίοι σου νοικιάζουν τηλεόραση , κεραία , αποκωδικοποιητή… Μέσα σε όλα τα άλλα , να πρέπει να νοικιάσεις και τηλεόραση. Πόσο κάνουν άραγε κύριοι διοικητές 200 τηλεοράσεις; Με 150 € η μία (και πολλά λέω) 30.000 € είναι αρκετά να υπάρχει έστω μια τηλεόραση. Τόσα πολλά είναι; 

Ένα ακόμα πιο τραγικό , όμως, ήταν πως, μετά το χειρουργείο ο γνωστός μου οδηγήθηκε στο θάλαμο, όπου ο δικός του άνθρωπος δεν είχε που να κάτσει για να τον φροντίζει. Όμως είπαμε, στον διάδρομο τα έβρισκες όλα. Υπάρχει λοιπόν επάγγελμα, που σου νοικιάζει κάποιος καρέκλα!!! Εντός του δημόσιου νοσοκομείου σου νοικιάζουν καρέκλα. Κύριοι διοικητές των νοσοκομείων, κύριοι υπουργοί, στην Ελλάδα του 2013, δεν είστε ικανοί να αγοράσετε 200 καρέκλες να κάθονται οι ταλαίπωροι άνθρωποι και επιτρέπετε στο εσωτερικό των νοσοκομείων μας, να υπάρχουν άνθρωποι που να νοικιάζουν καρέκλες. Απλά πράγματα που όμως φαντάζουν τόσο δύσκολα στο κράτος που λέγεται Ελλάδα και ‘ανήκει’ στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. 

Κύριοι επαΐοντες, είμαι σίγουρος πως ζείτε ευτυχισμένοι στην άγνοιά σας. Όμως, όπως είπε ο Αμερικάνος ποιητής Ogden Nash, «δύο ειδών άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, αυτοί που έχουν καθαρή συνείδηση και αυτοί που δεν έχουν καθόλου συνείδηση». Εσείς άραγε σε ποια κατηγορία ανήκετε; 

Ο Χρήστος Μουζακίτης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.