Τα αντισταθμιστικά οφέλη από τη διαχείριση των απορριμμάτων και η ...εκδιδόμενη κυρία ποντιακής καταγωγής...

ΕΥΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΑΧΑΡΝΑΪΚΑ ΝΕΑ" 

Tα περίφημα αντισταθμιστικά είναι το κερασάκι στην τούρτα της διαχείρισης των απορριμμάτων, που, σχεδόν αποκλειστικά, έχει αναλάβει την τελευταία δεκαπενταετία η περιοχή μας. Εντός των τειχών, δηλαδή εντός των στενών ορίων του Δήμου Φυλής, η είσπραξη των αντισταθμιστικών αποτελεί τη συνήθη κατηγορία της αντιπολίτευσης προς τις εκάστοτε διοικήσεις. Όμως η άρνηση είσπραξης αντισταθμιστικών δε συνιστά λόγο απομάκρυνσης της Χωματερής, δηλαδή, ακόμα κι αν ο Δήμος αρνιόταν να δεχθεί αντισταθμιστικά, δεν θα μπορούσε να επιβάλλει την απομάκρυνση της χωματερής. Επομένως, από τη στιγμή που ο Δήμος Φυλής δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη Χωματερή, είναι αναπόφευκτο να επιδιώξει την αύξηση των αντισταθμιστικών, αλλά και να εκμεταλλευθεί, ποικιλότροπα, τη δεσπόζουσα θέση του στην υπόθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπου, όπως προαναφέρθηκε, είναι, πλέον,  ο μόνος που σηκώνει το βάρος σε όλη την Αττική.

Εκτός των τειχών, δηλαδή στα fora της τοπικής αυτοδιοίκησης, στα υπουργικά γραφεία αλλά και στις σελίδες των εφημερίδων τα αντισταθμιστικά αποτελούν αφορμή για δηκτικά σχόλια περί κακοδιαχείρισης, ρουσφετολογικών προσλήψεων και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στο Δήμο Φυλής. Τα σχόλια αυτά δεν είναι καθόλου αθώα και φυσικά δεν τα υπαγορεύει καμιά ανησυχία για τη διαφάνεια και τη νομιμότητα στο Δήμο Φυλής. Τα τροφοδοτούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες που αποβλέπουν σε  δύο πράγματα: Πρώτον να επιβάλλουν τις δικές τους επιλογές στη διαχείριση των απορριμμάτων και δεύτερον να μειώσουν το κόστος της διαχείρισης, σε βάρος των πολιτών του Δήμου Φυλής, οι οποίοι υφίστανται τεράστια βλάβη στην υγεία και την περιουσία τους. Πολύ- πολύ απλά, η αυτοδιοίκηση αλλά και οι κυβερνώντες όχι μόνο δε συναισθάνονται τις τεράστιες ευθύνες τους για τον τριτοκοσμικό τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων, που καταστρέφει καθημερινά το Δήμο Φυλής, αλλά επιδίδονται σε μια μεθοδευμένη προσπάθεια κατασυκοφάντησης με μοναδικό στόχο να μειώσουν ή και να εκμηδενίσουν τα αντισταθμιστικά, με τα οποία ο Δήμος επιχειρεί να αμβλύνει τις δυσβάσταχτες περιβαλλοντικές, υγειονομικές και κοινωνικές συνθήκες που έχει δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη-στην ουσία- απόρριψη των απορριμμάτων στην περιοχή. Με άλλα λόγια η αυτοδιοίκηση δεν έχει απλά καταλήξει ότι ο Δήμος Φυλής είναι η πίσω αυλή της Αττικής. Έχει καταλήξει και σε κάτι ακόμα: Ότι η πίσω αυλή θα δέχεται τα απορρίμματα αδιαμαρτύρητα και χωρίς αντισταθμιστικά. Δηλαδή τσάμπα. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλό μας. Αυτό επιδιώκει και η «ηρωική» Κερατέα, την οποία βιάστηκαν να χειροκροτήσουν, ακόμα κι οι πολίτες δεύτερης κατηγορίας του Δήμου Φυλής, που λύνουν, αγόγγυστα, εδώ και πενήντα χρόνια το πρόβλημα του Λεκανοπεδίου. Να φέρνει το υπόλοιπο που θα προκύψει από τη διαχείριση των σκουπιδιών της στη Φυλή, κάτι που κάνει εδώ και χρόνια, με το συνολικό όγκο των σκουπιδιών της. Γι αυτό ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η ενότητα. Γιατί, αναμφισβήτητα, αυτή τη στιγμή ο Δήμος Φυλής έχει να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα. Πρώτον τον κίνδυνο ανατροπής του Περιφερειακού σχεδιασμού, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να διαιωνισθεί η παρουσία της Χωματερής στην περιοχή. Δεύτερον ότι μέσα στη δυσκολότερη οικονομική συγκυρία που έχει γνωρίσει η χώρα, ο Δήμος Φυλής κινδυνεύει να «φάει στη μούρη» τα σκουπίδια, χωρίς αντισταθμιστικά, δηλαδή χωρίς  το παραμικρό αντάλλαγμα για τους κατοίκους του, πολλοί από τους οποίους υποφέρουν από τη φτώχεια και την ανεργία. Αντί λοιπόν για τους επιφανειακούς  καβγάδες και την εύκολη συνθηματολογία, ο Δήμος Φυλής πρέπει να κινηθεί με σχέδιο και σύμπνοια. Μόνο έτσι θα καταφέρει το καλύτερο που μπορεί στην υπόθεση της φιλικότερης προς το περιβάλλον διαχείρισης και της απομάκρυνσης της Χωματερής. Παράλληλα πρέπει να φροντίσει να εξασφαλίσει από την απρόθυμη τοπική αυτοδιοίκηση και την κυβέρνηση την μεγιστοποίηση των αντισταθμιστικών οφελών. Αν δεν θέλει να μοιάσει στην εκδιδόμενη κυρία ποντιακής καταγωγής που μετά από πολύ καιρό έμαθε, έκπληκτη, ότι οι συνάδελφοί της εκδίδονταν επί χρήμασι...