Πιέζεται από τον κόσμο ο παπα-Δημήτρης |
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΡΗΣΕΙ
Έντονες είναι οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, εξαιτίας την άρνησης, που προβάλει η Ηγουμένη της Μονής Κλειστών, να παραδώσει, το Σάββατο του Λαζάρου, την εικόνα, για το ετήσιο προσκύνημα στη Φυλή. Οι κάτοικοι είναι πραγματικά απογοητευμένοι από την ακατανόητη, όπως την χαρακτηρίζουν, συμπεριφορά της Μονής, η οποία υπονομεύει την πνευματική σχέση με τη Φυλή, που κρατάει επί αιώνες. Πιθανότατη θεωρείται, πλέον, η απομόνωση της Μονής από την τοπική κοινωνία, τη στιγμή που αυξάνεται, καθημερινά, λόγω της επικοινωνιακής τακτικής που ακολουθεί, η επιρροή της Ιεράς Μονής Κυπριανού και Ιουστίνης. Το προσκύνημα της εικόνας διακόπηκε πέρσι, αλλά φαινόταν ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση, ώστε να επαναληφθεί από φέτος. Όμως οι ελπίδες, όσων πίστευαν ότι θα επικρατούσε η συναίνεση, αποδείχθηκαν φρούδες. Η Μονή δε δέχθηκε ούτε την κατ’ εξαίρεση τήρηση του εθίμου με το επιχείρημα της δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας. Αρνήθηκε, μ’ άλλα λόγια, ότι η χάρη της εικόνας θα μπορούσε να αποτελέσει απαντοχή για το δοκιμαζόμενο από την ανέχεια Λαό της περιοχής. Στο κενό έπεσε και η προσπάθεια να τηρηθεί το έθιμο με ένα αντίγραφο της εικόνας, το οποίο θα φυλασσόταν, όλη τη χρονιά στη Μονή και θα δινόταν, για το προσκύνημα, ώστε να παρακαμφθεί η επιχειρηματολογία του Ηγουμενοσυμβουλίου για την ασφάλεια και για την προστασία της από την φθορά. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, o εφημέριος της Φυλής, Δημήτριος Παναγακόπουλος έχει μετατραπεί σε δέκτη της λαϊκής αγανάκτησης, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Δήμου Φυλής να μην εμπλακεί στα εκκλησιαστικά. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν διαβεβαιώνουν ότι δέχεται, καθημερινά, πιέσεις από το ποίμνιό του, με το οποίο, σημειωτέον, τον ενώνουν πολύχρονοι αγώνες που ξεκινούν από την περίοδο της ανέγερσης του νέου ενοριακού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Προσθέτουν ακόμα ότι υφίσταται την ψυχοφθόρα διαδικασία του κατευνασμού των θερμόαιμων ενοριτών, οι οποίοι απειλούν ότι δεν πρόκειται να φύγουν, το Σάββατο του Λαζάρου, από τη Μονή Κλειστών χωρίς να πάρουν, μαζί τους, την εικόνα. Κι αυτό πρόκειται να εκφράσουν στην κρίσιμη συγκέντρωση που έχει προγραμματισθεί για το απόγευμα της Πέμπτης, 29 Μαρτίου (18:00), στον ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου. Στη συγκέντρωση, που θα πραγματοποιηθεί μετά από απαίτηση του ποιμνίου, θα εκτιμηθεί η κατάσταση και θα ληφθούν αποφάσεις για τον τρόπο αντίδρασης στην αδιαλλαξία της Μονής. Χαρακτηριστική της συναισθηματικής σπουδαιότητας του θέματος είναι η αποστομωτική απάντηση που έλαβε ο ΦΥΛΑΡΧΟΣ, από έναν ενορίτη, όταν διατύπωσε την ερώτηση, γιατί τόσος θόρυβος για το προσκύνημα της εικόνας. «Λίγοι έχουν καταλάβει ότι στην υπόθεση αυτή η Χασιά αγωνίζεται για τις αναμνήσεις της. Κατέβαινα, συνοδεύοντας την εικόνα, παιδάκι, μαζί με τους γονείς μου. Κανείς δε μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα να δακρύσω κατεβαίνοντας και φέτος το βουνό, μαζί με την εικόνα», απάντησε ο άνθρωπος. Κι είναι μάλλον λίγοι εκείνοι που θα διαφωνήσουν μαζί του. Γιατί, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για έναν ευγενή αγώνα; Κι, αναμφίβολλα, τέτοιου είδους αγώνες σπανίζουν στην υλιστική και καταναλωτική εποχή μας…
Έντονες είναι οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, εξαιτίας την άρνησης, που προβάλει η Ηγουμένη της Μονής Κλειστών, να παραδώσει, το Σάββατο του Λαζάρου, την εικόνα, για το ετήσιο προσκύνημα στη Φυλή. Οι κάτοικοι είναι πραγματικά απογοητευμένοι από την ακατανόητη, όπως την χαρακτηρίζουν, συμπεριφορά της Μονής, η οποία υπονομεύει την πνευματική σχέση με τη Φυλή, που κρατάει επί αιώνες. Πιθανότατη θεωρείται, πλέον, η απομόνωση της Μονής από την τοπική κοινωνία, τη στιγμή που αυξάνεται, καθημερινά, λόγω της επικοινωνιακής τακτικής που ακολουθεί, η επιρροή της Ιεράς Μονής Κυπριανού και Ιουστίνης. Το προσκύνημα της εικόνας διακόπηκε πέρσι, αλλά φαινόταν ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση, ώστε να επαναληφθεί από φέτος. Όμως οι ελπίδες, όσων πίστευαν ότι θα επικρατούσε η συναίνεση, αποδείχθηκαν φρούδες. Η Μονή δε δέχθηκε ούτε την κατ’ εξαίρεση τήρηση του εθίμου με το επιχείρημα της δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας. Αρνήθηκε, μ’ άλλα λόγια, ότι η χάρη της εικόνας θα μπορούσε να αποτελέσει απαντοχή για το δοκιμαζόμενο από την ανέχεια Λαό της περιοχής. Στο κενό έπεσε και η προσπάθεια να τηρηθεί το έθιμο με ένα αντίγραφο της εικόνας, το οποίο θα φυλασσόταν, όλη τη χρονιά στη Μονή και θα δινόταν, για το προσκύνημα, ώστε να παρακαμφθεί η επιχειρηματολογία του Ηγουμενοσυμβουλίου για την ασφάλεια και για την προστασία της από την φθορά. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, o εφημέριος της Φυλής, Δημήτριος Παναγακόπουλος έχει μετατραπεί σε δέκτη της λαϊκής αγανάκτησης, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Δήμου Φυλής να μην εμπλακεί στα εκκλησιαστικά. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν διαβεβαιώνουν ότι δέχεται, καθημερινά, πιέσεις από το ποίμνιό του, με το οποίο, σημειωτέον, τον ενώνουν πολύχρονοι αγώνες που ξεκινούν από την περίοδο της ανέγερσης του νέου ενοριακού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Προσθέτουν ακόμα ότι υφίσταται την ψυχοφθόρα διαδικασία του κατευνασμού των θερμόαιμων ενοριτών, οι οποίοι απειλούν ότι δεν πρόκειται να φύγουν, το Σάββατο του Λαζάρου, από τη Μονή Κλειστών χωρίς να πάρουν, μαζί τους, την εικόνα. Κι αυτό πρόκειται να εκφράσουν στην κρίσιμη συγκέντρωση που έχει προγραμματισθεί για το απόγευμα της Πέμπτης, 29 Μαρτίου (18:00), στον ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου. Στη συγκέντρωση, που θα πραγματοποιηθεί μετά από απαίτηση του ποιμνίου, θα εκτιμηθεί η κατάσταση και θα ληφθούν αποφάσεις για τον τρόπο αντίδρασης στην αδιαλλαξία της Μονής. Χαρακτηριστική της συναισθηματικής σπουδαιότητας του θέματος είναι η αποστομωτική απάντηση που έλαβε ο ΦΥΛΑΡΧΟΣ, από έναν ενορίτη, όταν διατύπωσε την ερώτηση, γιατί τόσος θόρυβος για το προσκύνημα της εικόνας. «Λίγοι έχουν καταλάβει ότι στην υπόθεση αυτή η Χασιά αγωνίζεται για τις αναμνήσεις της. Κατέβαινα, συνοδεύοντας την εικόνα, παιδάκι, μαζί με τους γονείς μου. Κανείς δε μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα να δακρύσω κατεβαίνοντας και φέτος το βουνό, μαζί με την εικόνα», απάντησε ο άνθρωπος. Κι είναι μάλλον λίγοι εκείνοι που θα διαφωνήσουν μαζί του. Γιατί, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για έναν ευγενή αγώνα; Κι, αναμφίβολλα, τέτοιου είδους αγώνες σπανίζουν στην υλιστική και καταναλωτική εποχή μας…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου