Όσο υπάρχουν άνθρωποι…

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ

Από τους μανδαρίνους των Υπουργείων δεν περιμέναμε τίποτα. Γνωρίζαμε ότι δεν ιδρώνει το αυτί τους από τον πόνο του συνανθρώπου κι ότι μόνο όταν τους «κράζει» ο Τύπος σπεύδουν να κάνουν επίδειξη υποκριτικής φιλανθρωπίας. Όμως από τη στάση των ανθρώπων του Δήμου Φυλής πέσαμε από τα σύννεφα. Παρόλο που πολλές φορές, όλοι μας, έχουμε δείξει κανιβαλική συμπεριφορά, κατορθώναμε, πάντα, την ύστατη στιγμή να σώζουμε την ψυχή μας, βγάζοντας από τα βάθη της τα τελευταία αποθέματα ανθρωπιάς. Γι αυτό και το μεσημέρι της Πέμπτης, 25 Οκτωβρίου ο ΦΥΛΑΡΧΟΣ δεν ανησύχησε, ιδιαίτερα, που οι τρεις συνάνθρωποι βρέθηκαν στο δρόμο. Πίστευε ότι, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν, απλά ήταν θέμα χρόνου για το Δήμο Φυλής να σώσει τη χαμένη τιμή του Ελληνικού Κράτους. Όμως έπεσε έξω. Ο Δήμος απείχε επιδεικτικά, δείχνοντας ότι κινείται στο πλαίσιο μιας προαποφασισμένης λογικής να αποφύγει κάθε είδους οικονομική υποχρέωση. Κι ας έχει μισθώσει δεκάδες ακίνητα στο πλαίσιο της ψηφοθηρικής του πολιτικής. Κι ας επαναλαμβάνει, σε κάθε ευκαιρία ο Δήμαρχος ότι ουδείς είναι μόνος του στην κρίση. Ο Χρήστος Μαραγκουδάκης βρέθηκε δυστυχώς τραγικά μόνος του στην φουρτούνα. Ας ελπίσουμε, όχι για πολύ. Γιατί πάντα υπάρχει το περιθώριο να διορθωθούν τα λάθη. Ιδιαίτερα όταν από τα λάθη αυτά κινδυνεύουν άνθρωποι…

Όσο υπάρχουν άνθρωποι...