ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΜΗΛΑΡΑΚΗΣ: Φεύγω από τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, γιατί τους χαρακτηρίζει έλλειψη αξιοπιστίας και σοβαρότητας

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΜΗΛΑΡΑΚΗΣ

Την παραίτησή του από το Κίνημα των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ υπέβαλε ο Δικηγόρος και Πολιτευτής Αττικής, Βασίλης Καμηλαράκης. Με μια ευπρεπή, αλλά σκληρή στο περιεχόμενο της επιστολή ο Βασίλης Καμηλαράκης εξηγεί στους πολίτες της Αττικής που τον τίμησαν με την ψήφο τους, ότι νιώθει απογοητευμένος, από την έλλειψη σοβαρότητας και αξιοπιστίας, επισημαίνοντας ότι στην Πολιτική δεν αρκούν οι καλές προθέσεις κι ο αυθορμητισμός. Το πλήρες κείμενο της επιστολής του έχει ως εξής:

Με την παρούσα επιστολή επιθυμώ να γνωστοποιήσω και αιτιολογήσω την απόφασή μου για αποχώρηση από το κίνημα των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (Μέλος του Τομέα Δικαιοσύνης και (άτυπο) Mέλος του Τομέα Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, αρμόδιος για ζητήματα υδρογονανθράκων), απευθυνόμενος στους 3.500 πολίτες της Περιφέρειας Αττικής, που με τίμησαν με τη ψήφο τους χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, αλλά και στους πολλούς ανά την Ελλάδα φίλους που ακολούθησαν και στήριξαν την επιλογή μου αυτή. Την επιλογή ενός νέου επιστήμονα 30 ετών.

Αναγκάζομαι να αποχωρήσω για λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας και συσσωρευμένης απογοήτευσης για την παρουσία του κινήματος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Αποτελεί απόφαση, σχεδόν, προειλημμένη εδώ και μήνες. Το κίνημα, όπως εξελίχθηκε, δεν είναι αυτό που οραματιστήκαμε.

Σταχυολογώντας τους λόγους θα αναφέρω τα εξής:

Αρχικά, με την ολοκλήρωση της πυρετώδους 1ης εκλογικής αναμέτρησης υπήρξε η περίφημη δήλωση «ούτε νεκρός» σε διάλογο ή συνεργασία με τον Αντώνη Σαμαρά, στην οποία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος Πάνος Καμμένος. Παρά την προφανή διαφωνία μου με την αλλαγή στάσης που επέλεξε ο τότε Πρόεδρος της ΝΔ, πιστεύω ακράδαντα ότι το δημοκρατικό πολίτευμα στηρίζεται στην παραγωγική και γόνιμη επικοινωνία, καθώς και τη δημιουργική σύνθεση απόψεων μεταξύ των πολιτικών προσώπων, με γνώμονα την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Χωρίς αυτό να συνεπάγεται ή να επιβάλλει συμφωνία. Αποτελεί θεσμική υποχρέωση.

Στη συνέχεια, υπήρξε η περίπτωση του περίφημου non-paper, την οποία ακολούθησε η προσβολή του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεύτερο θεσμικό λάθος σε λίγες μέρες. Δε θα μπω σε σχολιασμό των δηλώσεων και αντεγκλήσεων που έχουν γίνει επί αυτού. Τις αφήνω στην κρίση σας. Λέγω μόνο τούτο. Τα non-papers αποκαλούνται έτσι γιατί δίδονται «ατύπως» και βεβαίως χωρίς πρωτόκολλο. Η επίσημη απάντηση του Προέδρου σε συνάντηση πολιτευτών ήταν «Το non paper δεν υπάρχει, γι´ αυτό και λέγεται non paper…».

Στην ίδια συνάντηση μας συστήθηκαν και οι συντάκτες της «Εθνικής Αντιπρότασης», του Οικονομικού μας προγράμματος. Οι δύο εκ των τριών μας συστήθηκαν με ιντερνετικά ψευδώνυμα. Αδυνατώ να εμπιστευθώ ανθρώπους που δεν αναφέρουν ούτε καν το όνομά τους.

Επίσης, με απασχόλησε ιδιαίτερα το ζήτημα της ανακήρυξης της ΑΟΖ, το οποίο παρακολουθώ στενά εδώ και χρόνια. Στην εθνική αντιπρόταση αναφερόμασταν στη δυνατότητα απόκτησης σε 1-6 μήνες ενός ποσού 150 δις € από τιτλοποίηση, χωρίς αρχικά να υπάρχει καμία περαιτέρω επεξήγηση ούτε για την αξία των κοιτασμάτων, ούτε για τον τρόπο αξιοποίησής τους. Σε τηλεοπτική εμφάνιση του δε ο Προέδρος είχε αναφέρει «θα τους δώσουμε (ενν. στους δανειστές) 200 δις € για να ξεχρεώσουμε και θα τους πούμε, τα θέλετε;». Με αυτή την απλοϊκή προσέγγιση ενός τόσο σπουδαίου θέματος κινδύνευε το ζήτημα της ανακήρυξης της ΑΟΖ και της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας να καταστεί γραφικό, φαιδρό και ανύπαρκτο.

Για το λόγο αυτό, προσπάθησα να συμβάλλω στην ενδυνάμωση της επιχειρηματολογίας μας στον τομέα αυτόν, αφενός συντάσσοντας κείμενο επεξήγησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, την αξία και τα στάδια αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου, βασιζόμενος βεβαίως στις μελέτες και τα στοιχεία των τριών έγκριτων επιστημόνων Νίκου Λυγερού, Ηλία Κονοφάγου και Αντώνη Φώσκολου (το οποίο στη συνέχεια ο Πάνος Καμμένος δημοσίευσε στο προσωπικό του λογαριασμό στο facebook στις 12.06.2012), με τους οποίος διατηρώ επαφή. Αφετέρου, κατόπιν έντονης επιμονής μου έφερα σε επαφή τον Πάνο Καμμένο με το Νίκο Λυγερό, προκειμένου να ενημερωθεί αρμοδίως και να υπάρξει η απαιτούμενη πρωτογενής πληροφόρηση (ειλικρινά ελπίζω να συνεχιστεί).

Παρά ταύτα, μετά λύπης μου διαπίστωσα -και μετά τις εκλογές- ότι συνεχίστηκε η προσέγγιση του θέματος με «πυροτεχνήματα» και όχι με ουσία, με αποκορύφωμα τη δήλωση στην πρόσφατη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας στις 10.12.2012, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι «το μόνο κόμμα που μιλάει για ΑΟΖ, αφού καταγγελθούν τα μνημόνια». Η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι θέμα εθνικό και δεν προσφέρεται για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Είναι ένα θεμελιώδες μέσο που θα συμβάλλει καταλυτικά στην ανάπτυξη της Ελλάδος, στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της, στην αξιοποίηση της γεωπολιτικής της θέσης και, βεβαίως, στην απεξάρτησή της από τα «Μνημόνια».

Επίσης, άστοχη ήταν, κατά την κρίση μου, η αόριστη αναφορά του Προέδρου για χρήση του δολλαρίου, σε πρόσφατη ραδιοφωνική του εκπομπή, η πρόταση για ομαδική παραίτηση βουλευτών προκειμένου να προκληθούν εκλογές, όσο και οι διαρκείς αναφορές περί συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ, απόψεις που συνέβαλαν καταλυτικά στην αποδόμηση της αξιοπιστίας του κινήματος.

Στο ίδιο μήκος κύματος, και οι δηλώσεις περί δήθεν ύπαρξης άμεσης δημοκρατίας, κάτι που δεν ίσχυσε ούτε μεταξύ των κορυφαίων στελεχών, δηλαδή της Διοικούσας Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Κατόπιν αυτών, δεν έχω άλλη επιλογή παρά να αποχωρήσω. Ο παρορμητισμός και οι αγαθές προθέσεις δεν είναι αρκετές. Η πολιτική χρειάζεται σοβαρότητα, αξιοπιστία, σύνεση και βεβαίως υψηλές ικανότητες.