XΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗΣ |
Διάβασα προχθές στο face book το σχόλιο ενός φίλου, στο
οποίο προέτρεπε έναν δημόσιο υπάλληλο να παραιτηθεί, αν δεν του φτάνει ο μισθός
του (αντιδρούσε ο εν λόγω υπάλληλος για τις μειώσεις στο μισθό του).
Φίλε Πέτρο, ο στόχος των κυβερνώντων, για να εκτελέσουν την
υπαγορευμένη πολιτική τους, είναι ακριβώς αυτός. Να στρέψουν την μια κοινωνική
ομάδα ενάντια στην άλλη, προκαλώντας τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό. Θα
θυμίσω πως αρχικά, το πρόβλημα της Ελλάδος ήταν οι «υψηλόμισθοι» δημόσιοι
υπάλληλοι ( είναι σίγουρα από τους τελευταίους στην Ευρωζώνη βάσει στοιχείων).
Πλύση εγκεφάλου από τα κανάλια, με την
κοινή γνώμη να ζητά η ίδια πλέον επιτακτικά μειώσεις στους μισθούς, στη
λογική «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα». Στη συνέχεια, το πρόβλημα ήταν να
ανοίξουν τα «κλειστά» επαγγέλματα, μηχανικοί δικηγόροι, φαρμακοποιοί, ταξί ,
φορτηγά δημοσίας χρήσης. Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία, από τις παραπάνω, οι
πολίτες ωφελήθηκαν. Μειώθηκε ας πούμε το μεταφορικό κόστος; Δεν νομίζω, τα
στοιχεία άλλα δείχνουν. Όμως πάλι η κοινή γνώμη ζητούσε επιτακτικά το άνοιγμα
των κλειστών επαγγελμάτων στη λογική να «πεθάνει η κατσίκα του γείτονα». Η ίδια
λογική συνεχίστηκε και συνεχίζεται ακόμα από τη κυβέρνηση ψάχνοντας
συμμάχους να περάσει ευκολότερα τα απάνθρωπα μέτρα της. Πόσο αντιφατικό
ακούγεται άραγε, να θέλει να σώσει κανείς κάποιον επιβάλλοντάς του απάνθρωπα
μέτρα. Ζητούμενο θα πρέπει να είναι η βελτίωση του επιπέδου ζωής όλων μας και
όχι να πάθουν οι άλλοι ότι πάθαμε εμείς. Εκείνοι λένε πως θέλουν να μας σώσουν.
Να μας σώσουν αυτοί οι οποίοι δεν έχουν πρόβλημα. Να σώσουν την υγεία όταν δεν
έχουν μπει ποτέ σε ράντζο. Να λύσουν το κυκλοφοριακό όταν οι τροχονόμοι τους
ανοίγουν το δρόμο. Να βελτιώσουν τις συγκοινωνίες όταν δεν έχουν μπει ποτέ σε
λεωφορείο. Να λύσουν το πρόβλημα της ακρίβειας όταν δεν ξέρουν πόσο κάνει ένα
κιλό ψωμί. Κατά τα άλλα όμως, φαίνεται κατ’ αυτούς φως στο τούνελ. Είμαι
σίγουρος πως, φως στο τούνελ υπάρχει. Δεν είμαι σίγουρος όμως, αν είναι η
έξοδος από αυτό ή το τρένο το οποίο έρχεται κατά πάνω μας.
Ο Χρήστος Μουζακίτης
είναι Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Αγαπητέ Χρήστο μάλλον δεν διάβασες όλο το άρθρο στο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ σωστά, αλλά ούτε και την παρατήρηση μου. Η κυρία Δασκάλα, ενώ στην επιστολή της άρχισε να μιλά για ένα σκελετωμένο από την πείνα μαθητή, καπηλεύτηκε την όλη ιστορία, για να μας πει ότι και η ίδια παίρνει μισθό πείνας. Θεωρώ ότι, το να σκυλεύεις πεινασμένα παιδιά είναι απαράδεκτο. Πόσο μάλλον να τα χρησιμοποιείς για να περάσεις τις θέσεις σου. Αυτό το γεγονός με θύμωσε και έγραψα, ότι αν η ίδια νομίζει ότι παίρνει μισθό πείνας ενώ βλέπει πως είναι να πεινά κανείς, τότε να παραιτηθεί. Έτσι τουλάχιστον αντιδρούμε εμείς του ιδιωτικού τομέα Χρήστο. Ούτε διακόπτες μπορούμε να κατεβάσουμε, ούτε τον κόσμο της εργασίας μπορούμε να ταλαιπωρήσουμε μη εκτελώντας αστικά δρομολόγια. Απεργία, διαμαρτυρία και ψάξιμο για νέα δουλειά. 1.500.000 άνεργοι μισθωτοί και επαγγελματίες χωρίς απασχόληση. Αυτούς ποιος τους σκέπτεται; Με συγχωρείς αλλά μπροστά σ’ αυτούς το πρόβλημα της κυρίας είναι πταίσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή