Έχουμε Κράτος…ανίκανον

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΛΤΣΙΟΣ

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΟΛΤΣΙΟΥ

Η έννοια Κράτος περιλαμβάνει ένα σύνολο Οργανισμών  που έχουν την δικαιοδοσία  να φτιάχνουν τους κανόνες εκείνους  που διέπουν καθημερινά τον πληθυσμό μίας Κοινωνίας  μέσα σε συγκεκριμένα Γεωγραφικά όρια.

Με απλά λόγια ,ο τρόπος που οργανώνεται και Διοικείται ένας τόπος.

 Η απρόσωπη δύναμη που λειτουργεί στο όνομα των κατοίκων αυτής της περιοχής και διασφαλίζει με τους θεσμούς και τα όργανα την διαβίωση των  κατοίκων της.

Το Νεοελληνικό κράτος από την ίδρυσή του μετά την απελευθέρωση από την τουρκοκρατία εδώ και δύο σχεδόν αιώνες προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του.

Ενώ κουβαλάμε στην πλάτη μας μία βαριά κληρονομιά  με την οποία μας προίκισαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι, εμείς ακόμη ψαχνόμαστε.

Ο σατυρικός μας ποιητής Γεώργιος Σουρής (1853-1919)εκεί γύρω στο 1900 έγραψε το ποίημα «Ποιος είδε Κράτος Λιγοστό»: 
   

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς, να 'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;

Να 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; 

Και τελείωνε: 

Δυστυχία σου ,Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς.

Ω Ελλάς, ηρώων χώρα , τι γαϊδούρια βγάζεις τώρα.

Το κράτος μας σε καθημερινή βάση δίνει εξετάσεις ανικανότητας. Αλήθεια τι να πρωτοθαυμάσει κανείς και από που να αρχίσει. Να αρχίσει από την Βουλή που είναι ο Ναός της Πολύπαθης  Δημοκρατίας μας που όλοι την επικαλούνται αλλά ο καθένας την προσαρμόζει στα μέτρα του; Έχει μεταβληθεί σε εργαστήριο παραγωγής πολύπλοκων και ανεφάρμοστων αλλά  και φωτογραφικών νόμων  που πολλές φορές τροποποιούνται  πριν ακόμη να δημοσιευθούν  στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης αλλά  και μετά την δημοσίευσή τους, αγνοείται η τύχη τους. Αφήστε τις εφαρμοστικές διατάξεις και τις Υπουργικές αποφάσεις στις οποίες παραπέμπουν για την εφαρμογή τους και που δεν εκδίδονται ποτέ. Για όλα αυτά όμως έχουν ασχοληθεί υποεπιτροπές και επιτροπές ,νομοπαρασκευαστές και ειδικοί, τμήματα  και η ολομέλεια της Βουλής και βέβαια  όλα αυτά με το  αζημίωτο. Να πάμε στην Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση;

Η Κυβέρνηση ως πλειοψηφία έχει πάντα δίκιο και η αντιπολίτευση πάντα άδικο. 

Κατά την Αντιπολίτευση η Κυβέρνηση όλα όσα κάνει  είναι στραβά και ανάποδα ενώ η Αντιπολίτευση έχει πάντα την χρυσή συνταγή. 

Αλήθεια δεν υπάρχει τίποτε που οι απόψεις τους να συμφωνούν; Πως έχουν την απαίτηση να τους πάρει κανείς στα σοβαρά κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις; Όλοι όμως αυτοί εκπροσωπούν το Κράτος.  Τι αξιοπιστία και υπευθυνότητα μπορούν να του προσδώσουν; 

Να πάμε στον Συνδικαλισμό; Από εκπρόσωποι των εργαζομένων σε μια νύχτα γίνονται καλαμοκαβαλάρηδες. Από εκπρόσωποι και υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, συνδιοικούν και επιβάλλουν κανόνες. Εκπροσωπούν κυρίως τους κομματικούς σχηματισμούς στους οποίους εντάσσονται επιδιώκοντας προσωπικά οφέλη παρά τους εργαζόμενους που τους εξέλεξαν.  Δεν είναι τυχαίο που οι εργαζόμενοι τους γύρισαν την πλάτη. Να σταθούμε στα τελευταία γεγονότα, στις Σκουριές τις Χαλκιδικής, τις φυλακές των Τρικάλων, τα γεγονότα της Μανωλάδος;  Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις. 

-Δεν είναι ανικανότητα να μη μπορείς να κάνεις ένα σταθερό φορολογικό σύστημα και να μη  μπορείς να εισπράξεις ούτε ακόμη και το ΦΠΑ που καταβάλλεται από τους πολίτες αλλά ποτέ δεν φθάνει στο κράτος; 

-Δεν είναι ανικανότητα να μη μπορείς να απορροφήσεις τα χρήματα από το ΕΣΠΑ τα οποία λιμνάζουν ,τα έχεις ανάγκη όσο καμία άλλη φορά και να κινδυνεύεις να σου επιβάλλουν και πρόστιμα για την ανικανότητά σου; 

-Δεν είναι ανικανότητα η αδυναμία εκμετάλλευσης της πλούσιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς;

-Δεν είναι  όλα αυτά αποδείξεις ενός ανύπαρκτου και ανίκανου κράτους; 

O κατάλογος είναι μεγάλος αλλά δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστος ο άλλος πυλώνας της Δημοκρατίας, η Τοπική Αυτοδιοίκηση. 

Δεν θα ασχοληθούμε με τον τρόπο που λειτουργούν τα Δημοτικά Συμβούλια όπου οι Δημοκρατικές διαδικασίες εμπεδώνονται με… κλοτσοπατινάδες. Η αδυναμία διαχείρισης των απορριμμάτων, που έχει μεταβληθεί σε μείζον Εθνικό πρόβλημα, δεν είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση κρατικής ανικανότητας; Διαβάζουμε στον τύπο: Επικίνδυνη ζώνη στην περιοχή Παπανικολού Αιγιαλείας Αχαΐας. Χτύπησαν καμπάνες στον Ερινεό και τα γύρω χωριά για την έκτακτη κατάσταση και να σπεύσουν στον χώρο όπου έχει επιλεγεί για την δημιουργία ΧΥΤΑ. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στην περιοχή και οι κάτοικοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στα …Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Η τυχόν δικαίωση από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια σημαίνει μήπως την μεταφορά των απορριμμάτων σε κάποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα;

Οι κάτοικοι νομίζω πως έκαναν λάθος επιλογή.  Στον κ. Σγουρό έπρεπε να απευθυνθούν και θα εύρισκε λύση. Ο κ. Σγουρός, με την συνεργασία του επαναστάτη περιφερειάρχη Πελοποννήσου, που είχε λύσεις για όλα, των  Δημάρχων Τριπόλεως και Ερμιονίδος και την ενεργό συμπαράσταση του τοπικού βουλευτή Τριπόλεως και Υπουργό αλλά και του Υπουργού Εσωτερικών, κατόρθωσαν  τα ακατόρθωτα. Κατόρθωσαν να μεταφέρουν και να θάψουν τα απορρίμματα της Πελοποννήσου σε μια τρύπα ,την χωματερή της Φυλής, που εξυπηρετεί τον μισό πληθυσμό της Ελλάδος που κατοικεί στην Αττική. Όλα αυτά γιατί απεδείχθησαν ανίκανοι ,να βρουν σε ολόκληρη την Πελοπόννησο έναν χώρο, να διαχειριστούν τα απορρίμματα τα οποία παράγουν. Βέβαια δεν αισθάνθηκε κανείς μα κανείς την ανάγκη να παραιτηθεί . Η  ευθιξία έχει εκλείψει από τον τόπο μας. Σε όλον τον κόσμο εφαρμόζεται η αποκέντρωση για την ισόρροπη ανάπτυξη μιας χώρας. Στην Ελλάδα μας… ακόμη και τα σκουπίδια πρέπει να τύχουν κεντρικής διαχείρισης. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε ότι ούτε από την Ορεστιάδα ,ούτε από την Γαύδο αλλά ούτε από το… Καστελλόριζο, έχουν μεταφερθεί  προς το παρόν, απορρίμματα στην Φυλή. Από το Καστελλόριζο μόνο το μνημόνιο μας … φυτεύθηκε. Όλοι αυτοί δεν δικαιούνται μία θέση στο βιβλίο Γκίνες; Και όλα αυτά όταν εδώ και δύο μήνες ο κ. Σγουρός έκρουε και πολύ σωστά, τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί η Χωματερή της Φυλής έχει σχεδόν κορεσθεί. Αλήθεια κ. Σγουρέ τι θαύμα έγινε και η χωματερή της Φυλής έγινε… Καιάδας, που μπορεί να εξυπηρετήσει ολόκληρη την Ελλάδα; Όλοι όμως αυτοί δεν είναι  είναι στελέχη που  εκπροσωπούν το… ανίκανο  Ελληνικό Κράτος; 

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς! 

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι… λουλούδια  βγάζεις τώρα; 

Αλήθεια, αν ζούσε σήμερα μετά από έναν και πλέον αιώνα ο σατυρικός μας ποιητής , τι διαφορετικό θα έγραφε;