Αυτός ο «τρελόπαπας», έχει, πάντα, τον τρόπο να κάνει κτήμα του τις αγωνίες της ελληνικής κοινωνίας και να μάχεται για κάθε ρηξικέλευθη πρόταση που στοχεύει στο κοινό συμφέρον.
Εδώ και πάνω από τρία χρόνια, ο παπα Ηλίας ασχολείται με τους πατροπαράδοτους σπόρους τα ελληνικής γης. Έχει, μ’ άλλα λόγια, ενταχθεί στο κίνημα αναζήτησης και προώθησης καλλιεργειών που ταιριάζουν απόλυτα στο έδαφος και στις κλιματολογικές συνθήκες της Ελλάδας και καλλιεργούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων, παράγοντας προϊόντα υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας.
Στόχος του η συμβολή στην αντιμετώπιση του επισιτιστικού προβλήματος της χώρας, που, πλέον, παράγει μικρό μέρος των καταναλισκομένων διατροφικών αγαθών, με αποτέλεσμα να στρέφεται στις εισαγωγές.
Γόνος αγροτικής οικογένειας ο παπα Ηλίας δεν αλλοτριώθηκε από τον αστικό τρόπο ζωής. Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στην ύπαιθρο γνωρίζει, από πρώτο χέρι, το αγροτικό ζήτημα και έχει συνειδητοποιήσει τη συστηματική καταστροφή της αγροτικής τάξης που οδήγησε τη χώρα στη διατροφική εξάρτηση. Με το γνωστό παραστατικό του τρόπο εξηγεί, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, την ανάγκη της επιστροφής στις ρίζες της ελληνικής γεωργίας με το επιχείρημα ότι θα οδηγήσει στην παραγωγή προϊόντων που απέχουν πολύ σε γεύση και διατροφική αξία, από τα προϊόντα της βιομηχανοποιημένης γεωργίας. Μοιράζει δωρεάν σπόρους από ελληνικές ποικιλίες λαχανικών και φρούτων, με στόχο τη διάδοσή τους, που όπως λέει θα σώσουν τον κόσμο από την πείνα και θα βγάλουν τη χώρα από τη βαθειά οικονομική κρίση.
Σε μια πρόσφατη συνάντησή του με τον ΦΥΛΑΡΧΟ, στην …ουρά ενός τραπεζικού υποκαταστήματος των Άνω Λιοσίων ο παπα Ηλίας μίλησε για τη νέα του γεωργική εμμονή: Τη διάδοση της καλλιέργειας του σταριού ΖΕΑ, του παραδοσιακού δημητριακού της αρχαιότητας, με τη μεγάλη θρεπτική αξία, που η καλλιέργειά του διακόπηκε, δια νόμου, το 1928, από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τροφοδοτώντας σενάρια για ιστορίες συνωμοσίας, στα οποία, όπως, όλοι γνωρίζουμε, ο παππα Ηλίας είναι «μανούλα». Πρόκειται για το λεγόμενο δίκοκκο στάρι, που είναι ιδανικό για τα άνυδρα και φτωχά ελληνικά εδάφη, με υψόμετρο μέχρι τα 1500 μέτρα. Ιδιαίτερα ανθεκτικό στα ζιζάνια προσφέρεται για βιολογική καλλιέργεια, δηλαδή χωρίς λιπάσματα και ραντίσματα, ενώ το ανθεκτικό του καλάμι το προστατεύει από το πλάγιασμα, το οποίο αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο στην καλλιέργεια σταριού.
Ο παπα Ηλία μιλάει με ενθουσιασμό για το προϊόν κι όπως είναι φυσικό βρήκε τον τρόπο να προμηθευτεί σπόρους, που για ένα περίεργο τρόπο, δεν είναι πιστοποιημένοι από τις ελληνικές και τις κοινοτικές αρχές. Ήδη καλλιέργησε ο ίδιος μια μικρή έκταση, με στόχο την παραγωγή σπόρου και δηλώνει ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα, επισημαίνοντας ότι θα δώσει, δωρεάν, σπόρους σε όσους θελήσουν να καλλιεργήσουν. Αυτό σκοπεύει να κάνει κι ο ίδιος, επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη.
Όσο για την πιστοποίηση που είναι απαραίτητη για τη διάθεση του προϊόντος στους καταναλωτές ο παπα Ηλίας έχει τη λύση, τροφοδοτώντας τον …ευρωσκεπτικισμό. «Μπορεί οι Φράγκοι να ζητάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους για τη πιστοποίηση, όμως εμείς θα την κάνουμε σχεδόν τσάμπα στη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούν να πουν τίποτα. Τι να πουν; Ότι δε είναι επιστήμονες οι Ρώσοι;» σημειώνει ο παπα Ηλίας.
Αυτά είναι λοιπόν τα τελευταία νέα του ανατρεπτικού παπά. Για όσους δεν συχνάζουν στο Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία Αχαρνών, όπου διακονεί. Γιατί όσοι συχνάζουν τα ακούνε, συχνά-πυκνά, από άμβωνος…
Τι είναι το στάρι ΖΕΑ
Το δίκοκκο σιτάρι ή ευρέως γνωστό ως ΖΕΑ, ένα σιτηρό με μεγάλη προϊστορία στον ελλαδικό χώρο, που μπορεί να αξιοποιήσει εγκαταλελειμμένες ορεινές και ημιορεινές περιοχές με ελάχιστο κόστος παραγωγής, προσφέροντας ένα ικανοποιητικό συμπλήρωμα στο οικογενειακό εισόδημα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, θεωρείται ιδανικό για ήπιας μορφής και αειφόρα γεωργία. Δεν χρειάζεται λιπάσματα και φυτοφάρμακα, είναι άριστη τροφή και η μεταποίησή του δίνει υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντα.Παρέχει τη δυνατότητα διατήρησης σπόρων για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο, προσαρμόζεται εύκολα σε άγονα εδάφη και η καλλιέργειά του είναι εφικτή ακόμη και σε πετρώδη εδάφη έως και 1.500 μ. υψόμετρο.
Το είδος αυτό του σιταριού είναι πολύ παλιό είδος, συγκομιζόταν και χρησιμοποιούνταν από τους ανθρώπους πριν από την έναρξη της γεωργίας.
Η σπορά του γίνεται με σπόρο δίκοκκου σιταριού, που συνήθως είναι σπόρος που έχει κρατήσει ο ίδιος ο παραγωγός από την καλλιέργεια του προηγούμενου έτους και έτσι δεν έχει εξάρτηση από τις εταιρείες παραγωγής σπόρων ή λιπασμάτων. Η σπορά γίνεται συνήθως με μία ποσότητα 12 - 15 κιλών σπόρου το στρέμμα με τη συνηθισμένη σπαρτική μηχανή σιτηρών, δηλαδή τη μηχανή που σπέρνεται το κοινό σιτάρι...
Επειδή το φυτό αυτό έχει την τάση, από τη βάση του να δημιουργεί πολλούς βλαστούς (αδέλφωμα), πολύ γρήγορα γεμίζει ολόκληρη την επιφάνεια του χωραφιού, με αποτέλεσμα να εμποδίζει την ανάπτυξη ζιζανίων και να μη χρειάζεται ζιζανιοκτονία, επειδή το σιτάρι αυτό καταπνίγει τα αγριόχορτα και δεν τα αφήνει να αναπτυχθούν. Η συγκομιδή γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως στα άλλα σιτηρά, δηλαδή με θεριζοαλωνιστικές μηχανές. Οι αποδόσεις ποικίλλουν ανάλογα με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, αλλά και από τις καλλιεργητικές φροντίδες. Το δίκοκκο σιτάρι έχει μία μέση απόδοση 250 κιλά το στρέμμα. Το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζει δυσκολίες στον αποχωρισμό των σπόρων από τα λέπυρά τους. Ο διαχωρισμός αυτός γίνεται με ειδικά μηχανήματα. Το αλεύρι που δίνει το δίκοκκο σιτάρι έχει χρώμα πολύ λευκό επειδή είναι πλούσιο σε άμυλο.Επειδή ο σπόρος του είναι επενδεδυμένος με τα λέπυρα, μπορεί να διατηρηθεί καλύτερα στην αποθήκη σε σχέση με τα άλλα σιτάρια, επειδή τα λέπυρα αποτελούν εμπόδιο στην προσβολή των σπόρων του από διάφορους εχθρούς.
Μεγάλα είναι τα οφέλη του σταριού ΖΕΑ στην υγεία. Το είδος αυτό του σίτου δεν έχει αλλεργιογόνες ιδιότητες που έχουν άλλα είδη σίτου, επειδή δεν περιέχει τα γονίδια που προκαλούν αλλεργίες. Αν και περιέχει γλουτένη, αυτή είναι σε μικρή ποσότητα και είναι ελάχιστα αλλεργιογόνος και πολύ εύπεπτη.
Επίσης, περιέχει μεγάλες ποσότητες ανόργανων στοιχείων και κυρίως μαγνησίου, περιέχει 10-20 φορές περισσότερο μαγνήσιο από το κοινό σιτάρι. Η ιδιότητα αυτή του δίνει τη δυνατότητα να είναι ένα τρόφιμο που θεωρείται ότι έχει αντικαταθλιπτικά αποτελέσματα. Σημαντική, επίσης, είναι η περιεκτικότητά του σε βιταμίνες, κυρίως της ομάδας Β', και σε σάκχαρα βραδείας διάσπασης. Επίσης, περιέχει προβιταμίνη Α που ενεργεί στην καλή όραση και την πρόληψη της ξηροδερμίας. Ακόμη, περιέχει βιταμίνη Ε, που είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό.
Λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες και σε σύνθετες ουσίες αμινοξέων, με την κατανάλωσή του από τον άνθρωπο μειώνεται η χοληστερίνη στο αίμα. Επίσης, το σιτάρι αυτό ευνοεί την καλή κυκλοφορία του αίματος. Λόγω του ότι ο δείκτης γλυκαιμίας του είναι 40, το σιτηρό αυτό ρυθμίζει τη γλυκαιμία του αίματος και γι' αυτόν τον λόγο συνιστάται στη διατροφή των διαβητικών.
Είναι πολύ πλούσιο σε πρωτεΐνες, που φθάνει στο 13-20%, σε αντίθεση με το κοινό σιτάρι που έχει 11-12%. Οι πρωτεΐνες που περιέχει αποτελούνται από το σύνολο των απαραίτητων αμινοξέων, ενώ το κοινό σιτάρι δεν περιέχει τη λυσίνη. Η λυσίνη και τα άλλα απαραίτητα αμινοξέα του (τρυπτοφάνη, μεθειονίνη, θεονίνη, βαλίνη, λευκίνη, ισολευκίνη, φαινυλαλανίνη) βρίσκονται κυρίως στα πίτυρα. Το δίκοκκο σιτάρι περιέχει δύο φορές περισσότερα λιπίδια από το κοινό σιτάρι και μάλιστα περιέχει πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που συγκρίνονται με αυτά που περιέχει το ελαιόλαδο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όπως σε όλα τα θέματα, υπάρχει και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αντίλογος. Θα τον διαβάσετε στην ιστοσελίδα http://mystiria.gr/zea-zeia-dikokko-sitari/ που συστήνει να μην τρώμε αμάσητα αυτά που μας σερβίρουν…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου