Ψυχραιμία παιδιά!

ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Είμαστε ένας λαός με πολλά προτερήματα. Αλλά και με αθεράπευτα ελαττώματα, που μας ταλανίζουν, αιώνες τώρα. Τα ξέρουμε όλοι μας, δε χρειάζεται ανάλυση. 

Ένα από τα πιο επικίνδυνα ελαττώματα είναι η τάση μας να απαξιώνουμε ο ένας τον άλλο. Με τον τρόπο αυτό χάνουμε την αυτοεκτίμησή μας και στη συνέχεια, την εκτίμηση των τρίτων. 

Στην περίπτωση του κορονοϊού, όπως σε όλες τις μάχες που δώσαμε ενωμένοι, έχουμε πετύχει πολλά. Η πολιτική ηγεσία, στο σύνολό της, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Το ΕΣΥ, η Πολιτική Προστασία, η Εκκλησία, η Αστυνομία, όλος ο κρατικός μηχανισμός έδειξαν ευαισθησία και αντανακλαστικά. Ο ιδιωτικός τομέας το ίδιο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι και σε αυτή την εθνική δοκιμασία, ξεδιπλώσαμε τις αρετές μας. 

Φυσικά, υπάρχουν και οι θλιβερές εξαιρέσεις, αλλά αυτές, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Κάποιοι διασπείρουν βλακώδη ψεύδη στο διαδίκτυο, βαφτίζουν την απειθαρχία αντίσταση, ενώ μερικοί άλλοι επανέφεραν στη μνήμη μας τους μαυραγορίτες της κατοχής. Μαζί τους και ελάχιστοι συνδημότες μας προσπαθούν-γιατί άραγε- να ακυρώσουν την υπερπροσπάθεια του Δήμου Φυλής, που συνεχίζει να μάχεται στην πρώτη γραμμή για να προασπίσει την υγεία των συνδημοτών μας, αλλά και να ανακουφίσει τις ευάλωτες ομάδες. Αιρετοί κι εργαζόμενοι δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και αναπτύσσουν καινοτόμες δράσεις για τους συνδημότες μας. Θα αναφέρω μόνο αυτές που δείχνουν σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα και στους τεθνεώτες, δηλαδή τη ζωντανή μετάδοση των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας από τον Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου και το άναμμα των καντηλιών στα Δημοτικά Κοιμητήρια. 

Ας πάψουν λοιπόν να μεμψιμοιρούν αυτοί οι ελάχιστοι, που δεν τους τους αρέσει η ...μάρκα του αντισηπτικού ή ζητάνε και ...λαμπάδα μαζί με τα παιγνίδια που μοίρασαν οι Παιδικοί Σταθμοί. Δεν υπάρχει λόγος. Βέβαια, όλοι έχουμε το ελαφρυντικό της απομόνωσης που, όπως λένε οι ψυχολόγοι, μας εκνευρίζει και μας φορτώνει με άγχος. Όμως ας μην τα βάζουμε με την οικογένεια, το Δήμο, την Περιφέρεια ή την ίδια μας τη Χώρα, όταν στη διπλανή Ιταλία θρηνούν χιλιάδες νεκρών. Αλλά κι όταν πλησιάζει το Πάσχα και η έξοδος από το τούνελ. Μην ξεχνάμε ότι, αμέσως μετά, πρέπει, όλοι μαζί, να σηκώσουμε τα μανίκια για να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος. Ψυχραιμία παιδιά!