Το Κέντρο Εργασίας Αναπήρων, εκτός από τα πολλά προβλήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζει, αφού δεν χρηματοδοτείται από πουθενά, παρά μονάχα από τις συνδρομές των μελών και τις χειροτεχνίες που δημιουργούν, συνεχίζει να είναι στόχος των κάθε λογής κακοποιών, που βανδαλίζουν και καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους, προκειμένου να αφαιρέσουν, ό,τι μπορούν ή να προστατευθούν από το κρύο, όπως μας δήλωσαν σήμερα, όταν τους πιάσαμε επ’ αυτοφώρω.
Καθημερινά υπάρχουν παραβιάσεις των αποθηκευτικών χώρων του κεντρικού κτιρίου, με χαρακτηριστική την προχθεσινή περίπτωση κλοπής αναπηρικών αμαξιδίων, ένα εκ των οποίων βρέθηκε από υπαλλήλους του Δήμου Φυλής, κρυμμένο στους γύρω θάμνους. Παράλληλα, επί δύο σχεδόν μήνες, κοιμάται άνθρωπος μέσα σε μεταλλικό πάγκο εργασίας του Κέντρου μας, ενώ ζευγάρι -πιθανώς τοξικοεξαρτημένων- εντοπίστηκε να κοιμάται σε παραβιασμένη αποθήκη μας, στην οποία είχε εντοπιστεί να εισέρχεται τρίτος, προ δύο ημερών!
Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, παρότι το Κέντρο μας βρίσκεται δίπλα από την Αστυνομική Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Δυτικής Αττικής.
Προχθές, ήρθε μια καθαρίστρια του δήμου Φυλής και μας ρώτησε αν είναι δικό μας ένα αναπηρικό αμαξίδιο, που ήταν κρυμμένο στους θάμνους του πάρκου. Αναγνωρίζοντας το αμαξίδιο, ελέγξαμε τους χώρους του Κέντρου και διαπιστώσαμε την κλοπή. Σήμερα, βρήκαμε άλλη πόρτα ανοικτή και μπαίνοντας μέσα για να δούμε τι συμβαίνει, βρήκαμε δύο ανθρώπους εκεί που ήθελαν να προστατευτούν από το κρύο, όπως μας είπαν και ήταν η πρώτη φορά που το έκαναν.
Το άσχημο είναι ότι οι κλοπές και οι βανδαλισμοί δεν γίνονται μόνο την νύχτα που το κέντρο είναι κλειστό. Γίνονται και μέρα-μεσημέρι, δημιουργώντας φοβίες και ανασφάλειες στα μέλη μας, που ανήκουν σε ευπαθείς κατηγορίες και αντιμετωπίζουν ψυχολογικά και λειτουργικά προβλήματα.
Η κατάσταση είναι δραματική, όχι μόνο για μας, αλλά και για αυτούς τους ανθρώπους, που η ζωή έχει ρίξει στο βούρκο. Είναι αξιολύπητοι και θέλουμε με οποιονδήποτε τρόπο να βοηθήσουμε, όμως δεν έχουμε τις δυνατότητες να κάνουμε τίποτα περισσότερο, εκτός από την ενημέρωση των αρμοδίων, που θα έπρεπε άμεσα, όχι μόνο να ενδιαφέρονται, αλλά να λύνουν τέτοιου είδους προβλήματα.
Επίσης πρέπει να ενημερώσουμε, όχι μόνο τους συμπολίτες μας, αλλά και τους κάθε λογής κακοποιούς, ότι εμείς για να αποκτήσουμε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, μαζεύουν καπάκια τα σχολεία της περιοχής και όσοι μας αγαπάνε και γνωρίζουν τον αγώνα που κάνουμε.
Εμείς δεν είμαστε οι κηδεμόνες μας. Είμαστε τα άτομα με αναπηρία που θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους είναι κοντά μας και ιδιαίτερα τις υπηρεσίες που πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα, για να προστατεύσουν, όχι μόνο εμάς, αλλά και όσους έχουν ανάγκη.
Γιώργος Ρεθυμιωτάκης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου