Eίναι μεγάλος μάστορας και το αποδεικνύει, κάθε μέρα, με τα έργα των χεριών του. Ο Σώζος Καρράς ετοιμάζεται να καταθέσει χαρτιά για σύνταξη, αλλά δεν τα παρατάει. Απεναντίας δουλεύει με μεγαλύτερο μεράκι, στο πρόχειρο εργαστήρι του που βρίσκεται στο Τσουκλίδι, δημιουργώντας αριστουργήματα: Ξυλοκατασκευές κάθε είδους, σαν αυτές που έχουν στολίσει, πολλές φορές, εκθεσιακούς χώρους του Δήμου Φυλής και ιδιαίτερα του Τμήματος Πρασίνου. Αλλά και άμαξες και εξαρτήματα ζεύξης των αλόγων, όπως ιμάντες, μαστίγια και χαλινάρια, που ξυπνούν αναμνήσεις από το παρελθόν.
Τελευταίο του δημιούργημα μια άμαξα, πραγματικό έργο τέχνης. Του την έχουν ζητήσει πολλοί και μάλιστα πληρώνουν ακριβά, αλλά διστάζει να την πουλήσει. Οι φίλοι τον προτρέπουν να το κάνει για τον απλούστατο λόγο ότι σε χρόνο μηδέν θα κατασκευάσει άλλη. Όμως εκείνος το σκέφτεται, γιατί κάθε κατασκευή είναι γι’ αυτόν μοναδική. Κι έχει δίκιο γιατί εκτός από τα λειτουργικά μέρη, υπάρχουν και τα διακοσμητικά. Κι αυτά επειδή δεν είναι ίδια σε κάθε κατασκευή, είναι για το λόγο αυτό και μοναδικά. Και δεν έχει άδικο...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου