Το πρωί είχα την μάσκα στον αγκώνα μου. Καθώς περπατούσαμε με την αδελφή μου ένας ηλικιωμένος στράφηκε προς το μέρος μας και είπε όλο χαρά "τέρμα οι μάσκες κορίτσια από σήμερα".
Γελάσαμε με τη χαρά του και συμφωνήσαμε. Η κυρία που τον συνόδευε -ίσως να ήταν αυτή που τον φροντίζει- μας κοίταξε με συγκατάβαση και τον έπιασε μαλακά από το μπράτσο συμμαζεύοντάς τον.
Ευτυχώς δεν τον εμπόδισε να μας κάνει την τιμή να μοιραστεί μαζί μας τη μικρή-μεγάλη χαρά της ημέρα του και της δικής μας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου